#ระหว่างทาง

เ ป รี ย บ ดั่ ง ผู้ ที่ กำ ลั ง ปี น เ ข า
ไม่ได้มีสติอยู่บนยอดภูสูงอันไกลโพ้น
หากแต่ต้องจดจ่ออยู่กับก้อนหินแต่ละก้อนที่กำลังเหยียบย่าง
มิเช่นนั้นแล้ว..
อาจก้าวพลาดจนทำให้ได้รับบาดเจ็บ
กระทั่งไม่สามารถไปถึงยังจุดหมายได้

ก า ร ฝึ ก อ า ส น ะ ก็ เ ช่ น เ ดี ย ว กั น
ท่วงท่าสุดท้ายที่สมบูรณ์แบบนั้นอาจเป็นสิ่งที่หลายคนปรารถนา
แต่สิ่งที่ควรใส่ใจและให้ความสำคัญมากกว่า
คือทุกๆ การเคลื่อนไหวที่กำลังดำเนินไป
รับรู้ในทุกๆ ความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้น
…ด้วยสติ

และที่สุดแล้วเราอาจได้เรียนรู้
ว่าจุดหมายที่แท้จริง
อยู่ที่ความสุขขณะก้าวเดินไปบนระหว่างทางนั่นเอง

_____________________
ชวนคิด : มกราคม 2563
เรื่องและภาพ : จิตฏาร์

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *